کنکورد
هواپیمای کنکورد با همکاری انگلیس و فرانسه در دهه شصت طراحی شد و بعد از گذشت حدود 40 سال از طراحی و سال ها از اولین پرواز آن هنوز زیباترین هواپیمای مسافربری جهان است .
جمعا 20 فروند از این هواپیما ساخته شد که 6 فروند اولیه فقط برای تست های مختلف بودند و از 14 فروند بقیه شرکت ارفرانس و بریتیش ارویز هر کدام 7 فروند از آن را خریداری نمود.
هواپیمای کنکورد با برد 6880 کیلومتری خود برای مسافرت های طولانی مانند آمریکا تا ژاپن یا چین مناسب نیست در حالی که از نظر سرفه جویی در وقت می توانست برای این مسیرها خیلی طرفدار داشته داشته باشد زیرا اینها معمولا پروازی 11 تا 13 ساعته هستند که کنکورد می توانست در 5 ساعت این مسیر ها را طی نماید.
از سوی دیگر شکستن سرعت صوت بر روی خشکی تجربه جالبی برای آنها که در اطراف فرودگاه زندگی می کنند نیست و به این دلایل و یا شاید حسادت کمپانی بوئینگ آمریکا که هواپیمای مشابه ای را نساخته بود کنکورد بیشتر در مسیر نیویورک لندن یا پاریس و برای عبور از عرض اقیانوس اطلس استفاده می شد و مصرف چندان دیگری ندارد.
مصرف بنزین آن از پیکان های قدیمی ایران بیشتر بوده و بابت مسافرت دوسره مقدار 2000 لیتر بنزین JP_4 برای هر مسافر به هدر میرفت بنابراین کنکورد محبوب طرفداران محیط زیست نبود. طراحی بدنه این هواپیما توسط فرانسه انجام شده و موتور آن به عهده کمپانی رولزرویس انگلیس بود.
هر موتور 38 هزار پاوند کشش با پس سوز تولید می نماید و این هواپیما دارای چهار موتور است.در حالی که ترکیدن لاستیک در بسیاری از هواپیماها قابل کنترل است در این هواپیما که با سرعت بیشتری از روی زمین بلند می شود این مساله می تواند خطرناک باشد به خصوص این که باعث سقوط هواپیمای کنکورد ارفرانس دقایقی پس از شروع پرواز شد.
لاستیک هواپیمای کنکورد ارفرانس که حامل توریست های آلمانی برای یک پرواز چارتر بود پس از برخورد با تکه ای که از یک جمبوجت آمریکایی شرکت کنتینانتال که بر روی باند افتاده بود ترکید و با برخورد قطعات آتش گرفته لاستیک به زیر بال آن را سوراخ کرده و پس از بلند شدن هواپیما به علت آتش سوزی شدید هواپیما سرنگون شد و تمامی مسافران و خدمه و چها نفر بر روی زمین کشته شدند.
پس از لغو پروازهای کنکورد و برسی سانحه معلوم شد که اشکال واقعی از کنکورد نبوده و هواپیمای کنکورد هنوز هواپیمای بسیار قابل اطمینان با سابقه درخشان است ولی باز هم برای اطمینان بیشتر در داخل بالها در قسمت تحتانی ورقه های کولارKEVLAR کار گذاشته که در صورت برخورد قطعاتی از هواپیما از پنچر شدن هواپیما جلوگیری می کند. کولار همان ماده ای است که از آن در ماشین های ضد گلوله استفاده می شود. لاستیک های هواپیما نیز مجددا طراحی شد و بالاخره بعد از چند پرواز آزمایشی و استفاده از کارمندان شرکت بریتیش ارویز به عنوان مسافر این هواپیما مجددا در 7 نوامبر 2001 به خدمت مراجعه نمود.
برای جلب اطمینان عموم از نظر ایمنی هواپیما یکی از اولین مسافران نخست وزیر انگلیس بود که عازم آمریکا شد.
هواپيماي کنکورد در 7/1 مسافت يک کيلومتر را طي مي کند و حرارت بدنه آن در قسمت دماغه جلو به به 127 درجه سانتيگراد مي رسد و طول هواپيما در حال پرواز بين 15 تا 25 سانتيمتر .اضافه مي شود در حالي که در هواپيماهاي مسافربري عادي مسافراني که طرف پنجره مي نشينند احساس اندکي سرما به خاطر سرماي هواي خارج مي نمايند .
در هواپيماي کنکورد در حالي که حرارت خارج ((-60 منفي شصت درجه سانتيگراد مي رسد ولي پنجره و بدنه هواپيما به علت نيروي اصطکاک گرم مي شود و در واقع ميزان گرماي بدنه حد اکثر سرعت هواپيما را تنظيم مي نمايد وگرنه هواپيما قادر به پرواز سريعتر از 2/2 ماخ است ولي در اين سرعت گرماي بدنه به حداکثر ميزاني که براي پرواز ايمني است مي رسد.
گاهي که هواي ارتفاع 60 هزار پا بنا به هر دليلي گرمتر از معمول باشد هواپيما ممکن است نتواند سريعتر از 8/1 ماخ پرواز نمايد زيرا گرماي بدنه به حداکثر مي رسد .هواپيماي کنکورد پنج هزار ساعت پرواز آزمايشي قبل از ورود به خدمت در اوايل سال هفتاد انجام داده و بريتيش ارويز به تنهايي 140 هزار ساعت پرواز بدونه حادثه با کنکورد داشته و بيش از 225 کيلومتر سفر کرده است .
سريعترين پرواز کنکورد در روز 7 فوريه 1996 از نيويورک به لندن به ثبت رسيد که دو ساعت و 52 دقيقه و 59 ثانيه است.در حالت عادي اين پرواز در سه ساعت و 20 دقيقه انجام شد.
ارفرانس که پرواز هاي خود را با 7 کنکورد آغاز کرد با اسقاط کرد يک فروند و استفاده از آن براي لوازم يدکي و سقوط هواپيماي ديگرش در آخر صاحب 5 فروند کنکورد بود. کابين کنکورد داراي قسمت جلويي و عقبي است که توسط چند توالت از يکديگر جدا مي شوند تمام هواپيما يک کلاس محسوب شده و در قسمت جلو 10 رديف چهار نفره و در قسمت عقب 15 رديف چهار نفره وجود دارد و آشپزخانه نيز در انتهاي کابين است دو صفحه بزرگ تلويزيوني در هنگام پرواز است حرارت ارتفاع و سرعت صوت را نشان مي دهد.
اندکي پس از شروع پرواز و هنگامي که سرعت هواپيما از 500 مايل مي گذرد اين نشان دهنده ها به کار افتاده و اطلاعات را بيان مي کند.
هواپيماي کنکورد مي تواند زمان پروازي خود را از لندن به نيويورک به حدود سه ساعت تقليل دهد ولي براي رعايت سر و صداي اطراف فرودگاه از پس سوز فقط به مدت 15 ثانيه استفاده مينمايد و بعد پس سوز را خاموش و پس از گذشتن از شهر و وارد محوطه اقيانوس اطلس شدن دوباره مي تواند از پس سوز استفاده نمايد که معمولا صداي موتور را بيشتر مي کند.
پنجره هاي داخل هواپيما بسيار کوچک بوده و بال پيکان مانند کنکورد جلوي ديد مسافران را نمي گيرد. حتي اگر روي پهنترين قسمت بال نشسته باشيد که علت آن عرض بسيار کم بال است که با يک هواپيماي جمبو جت قابل مقايسه نيست.
در اين هواپيماي سوپر سونيک فرقي در سرعت يک ماخ (معادل صوت) احساس نمي شود و آن صدايي که در زمين شنيده مي شود در هوا شنيده نمي شود .
ديگر اينکه صداي موتورهاي اين هواپيما بجز در مواقع استفاده از پس سوز در مواقع ديگر صدايش بلندتر از هواپيماهاي ديگر نیست .مسئله ديگر اندازه داخل کابين بود که شبيه يک هواپيماي قديمي 707 فقط داراي دو صندلي در هر رديف است و سقف آن در وسط راهرو حدود 190 سانتيمتر ارتفاع دارد.
پذيرايي در اين هواپيما از سالن مخصوص کنکورد آغاز مي شود و در سالن مخصوص کنکورد پايان مي يابد و پذيرايي از نوع درجه يک نيز بالاتر است.
بليط عادي دو سره اين هواپيما از نيويورک به لندن يا پاريس بيش از 10 ده هزار دلار است ولي براي افتتاح مجدد پروازها براي دو هفته قيمت را به 500 هزار دلار تقليل دادند.
هواپيماي کنکورد ديگر ساخته نمي شود و تمام ابزار و آلات ساخت آن را اوراق کرده اند و فقط 12 فروند از آنها قبل از بازنشتگی موجود بود. پرواز با کنکورد بسيار آرام است و فقط شتاب بيشتر آن را در موقع شروع پرواز و ترمز شديد آن در زمان نشستن حس مي شود.
در اوت سال 2000 که یک هواپیمای کنکورد از فرانسه در این کشور سقوط کرد و بر اثر آن پرواز تمام هواپیما های کنکورد متوقف شد.
در 7 نوامبر 2001 بد از مدتی زمینگبر بودن کنکورد بار دیگر پروازهایش را از سر گرفت تا اینکه در روز جمعه 24 اکتبر 2003 کنکورد آخرین فرود خود را در فرودگاه Heathrow انجام داد تا پرونده هواپیماهایSuper-Sonic برای مدتی نامعلوم بسته شود.
در اواخر دهه 50 شمسی هواپیمایی ملی ایران قراردادی را برای خرید 3 فروند کنکورد امضا کرد که یکی از آنها به عنوان نمونه در فرودگاه کیش نشست و در ادامه برسی های فنی و مالی اقتصادی آن آغاز شد که این ایده به دلایل مختلفی از جمله مسائل سال 58 لغو شد.
تاريخ هاي مهم مربوط به کنکورد
-1956 شروع تحقيقات پروازهاي سوپرسونيک در اروپا
-1962 فرانسه و انگليس قراردادي براي توليد کنکورد مي بندند
-1969 دوم مارس- اولين پرواز کنکورد از تولوز فرانسه
-1969 اول اکتبر-اولين پرواز سوپرسونيک کنکورد
-1974 هفده - ژوئن اولين پرواز دو سره بر روي اقيانوس اطلس
-1976 بيست و يک ژانويه - شروع پروازهاي بريتيش ارويز و ارفرانس با کنکورد به بحرين و ريودوژانيرو
-1986 هشتم نوامبر اولين پرواز دو دنيا کنکورد در کمتر از 30 ساعت
-2000 شانزدهم اوت - لغو پروازهاي کنکورد
-2001 هفتم نوامبر - شروع مجدد پروازهاي کنکورد
(منبع : مجله ماشین)
مشخصات هواپيما
ظرفيت : 100 نفر در هواپيماي بريتيش ارويز و 120 نفر در هواپيماي ارفرانس
برد پروازي 6880 کيلومتر
موتور : چهار موتور جت رولزرويس يا SNECMA OLYMPUS با 38000 پوند کشش
سرعت بلند شدن : 400 کيلومتر در ساعت
سرعت نشستن : 300 کيلومتر در ساعت
سرعت کروز : 2150 کيلومتر در ساعت در ارتفاع 181/18 متري( 2 ماخ (
طول هواپيما : 1/63 متر
عرض : 5/25 متر
ارتفاع 3/11 متر
عرض بدنه : 9/2
ظرفيت بنزين : 500/119
مصرف بنزين : 629/ 25 ليتر در ساعت
تعداد چرخ 10
------------------------------------------------------------
هواپیمای مسافربری فراصوت کنکورد، در کنار توپولف-۱۴۴، یکی از دو هواپیمای مسافربری فراصوتی است که در پروازهای تجاری برای حمل مسافر مورد استفاده قرار گرفت. این هواپیما که محصول مشترک دو کشور فرانسه و بریتانیا است، قادر بود با سرعتی حدود دو برابر سرعت صوت یا عدد ماخ ۲ پرواز کند.
هواپیمای کنکورد با بهره گیری از چهار موتور توربوجت با پس سوز، قادر به پرواز در سرعت های فراصوتی بود. این موتورهای بسیار قدرتمند، سوخت را به سرعت مصرف می‌کردند. بال‌های کنکورد مثلثی بودند و تنها رقیب آن، هواپیمای توپولوف تی‌یو-۱۴۴ بود که در ظاهر بسیار به هواپیمای کنکورد شبیه است. کنکورد در سال ۱۹۷۷ (میلادی) بیست و سه میلیون پوند انگلستان قیمت داشت.این هواپیما برای اولین بار در دوم مارس ۱۹۶۹ به پرواز در آمد و در ۲۱ ژانویه ۱۹۷۶ رسما آغاز به کار کرد .
اواخر دهه پنجاه میلادی که ایالات متحده تقریباً به طور کامل بازار حمل و نقل هوایی را در اختیار داشت، فرانسوی ها و انگلیسی ها می کوشیدند تا با معرفی یک هواپیمای مافوق صوت، در زمینه حمل و نقل هوایی برای خود جایگاه مناسبی به دست آورند. طرح های شرکت های هواپیماسازی فرانسه و انگلیس به ترتیب با عناوین Type2و Super Caravel شناخته می شدند ولی به دلیل هزینه زیاد، به رغم برنامه ریزی های صورت گرفته برای تولید مدل های اولیه، هر دو کشور با تشکیل کنسرسیومی مشترک، پیش نویس قرارداد تولید خود را در روز 28 نوامبر 1962 به امضا رساندند. کنسرسیوم جدید پس از امضای قرارداد، موفق به اخذ سفارش از شرکت های معتبر هواپیمایی همچون شرکت خطوط هوایی ژاپن، شرکت هواپیمایی آلمان لوفت هانزا(، یونایتد ایرلاینز )ایالات متحده(، TWA )امریکا(، شرکت حمل و نقل کانتاس )استرالیا(، ایر کانادا و غیره شدند.
در ابتدا انگلیسی ها نام Concord )به معنی توافق( را برای این محصول مشترک برگزیده بودند ولی پس از مدتی برای تطبیق تلفظ انگلیسی آن با گویش فرانسوی، نام هواپیما به Concorde تغییر پیدا کرد.
کنکورد 001 ساخت کارخانه تولوز فرانسه بود و کنکورد 002 در بریستول انگلیس تولید شده بود. در مجموع 20 فروند هواپیمای مسافربری مافوق صوت کنکورد از خطوط تولید خارج شد که سوانح و حوادث مختلف از جمله آتش سوزی در موتورها و سرانجام سقوط یک فروند از آن در تاریخ 25 جولای 2000 در حوالی شهر پاریس که 113 کشته بر جای گذاشت، به روند بازنشستگی این پرنده زیبا سرعت بخشید.
مجموعه این عوامل موجب شد تا دو خط هوایی ایرفرانس و بریتیش ایرویز در سال 2003 پایان عمر فعالیت های پروازی کنکورد را اعلام کنند. به این ترتیب در تاریخ 27 مه 2003 ایرفرانس و در تاریخ 24 اکتبر 2003 بریتیش ایرویز، هواپیمای کنکورد را از مسیرهای پروازی خارج کرده و به تاریخ سپردند.
«آندره تورکا» روز دوم مارس 1969 به عنوان اولین خلبان هواپیمای کنکورد از باند فرودگاه تولوز در کشور فرانسه به هوا برخاست و پس از پروازی به مدت کمتر از 30 دقیقه از این هواپیمای پیشرفته به عنوان پرنده یی بزرگ با پروازی بسیار خوب نام برد. اگرچه در این پرواز آزمایشی، کنکورد به ارتفاع 10 هزار پا )3 کیلومتری( دست پیدا کرد ولی سرعت آن از 300 مایل در ساعت )480 کیلومتر بر ساعت( تجاوز نکرد.
علاوه بر تورکا و کمک خلبانش، 2 تکنسین پرواز نیز در این آزمایش درون هواپیما حضور داشتند ولی وزش شدید باد ادامه آزمایش را به زمان دیگری موکول کرد و کار در ساعت 30/15 با پارک کنکورد در انتهای باند فرودگاه پایان یافت. هر چند قبل از این هم به علت شرایط نامساعد جوی، دو برنامه آزمون کنکورد به شکست انجامیده بود.
با لمس سطح باند توسط چرخ های کنکورد 001، فریاد شادی جمعیت تماشاگران حاضر در فرودگاه تولوز فرانسه در صدای رعدآسای 4 موتور توربوجت محو شد. پس از باز شدن چتر ترمز و توقف کامل هواپیما، مردم به سمت پلکان هواپیما هجوم بردند و خلبان فرانسوی «آندره تورکا» و همکارانش را به شدت تشویق کردند. در تاریخ نهم آوریل 1969 نوبت به خلبان انگلیسی «برایان ترابشا» رسید تا سکان هدایت کنکورد 002 را در دست گرفته و دومین پرواز آزمایشی کنکورد و اولین آن در خاک انگلیس را به انجام رساند.
این پرواز 22 دقیقه یی از مبداء پایگاه فیلتون در حوالی شهر بریستول به مقصد پایگاه فایفورد در شهر گلوسسترشایر صورت گرفت تا چند ماه پس از آن و دقیقاً در روز اول اکتبر 1969، نخستین پرواز مافوق صوت هواپیمای مسافربری به وقوع بپیوندد.
به این ترتیب مردم دو کشور فرانسه و انگلیس به خود می بالیدند که همکاری مشترک دو شرکت اسپشیال فرانسه و اسپیس انگلیس ثمربخش شده و انحصار ایالات متحده در صنعت حمل و نقل هوایی در بخش هواپیماهای مسافربری شکسته شده است. با این وجود تحویل نخستین هواپیماها به ناوگان تجاری دو کشور حدود 6 سال طول کشید به طوری که اولین کنکوردها در تاریخ 19 دسامبر 1975 با کد ثبت F-BV به ایرفرانس و در مورخ 14 ژانویه 1976 با کد ثبت G-BOA به شرکت هواپیمایی بریتیش ایرویز تحویل داده شد.
یک هفته پس از تحویل هواپیمای خطوط هوایی انگلستان یعنی در روز 21 ژانویه 1976 اولین پرواز تجاری کنکورد به طور همزمان به وسیله خطوط هوایی انگلستان و فرانسه به انجام رسید. در این روز کنکورد خط هوایی انگلیس پس از برخاستن از شهر لندن در بحرین به زمین نشست و کنکورد ایرفرانس مسیر پاریس - برزیل را طی کرد.
دو مدل آزمایشی هواپیمای مافوق صوت کنکورد با شماره های 001 و 002 از لحاظ ابعاد از سایر مدل های کنکورد ساخته شده، کوچک تر بودند. با این وجود بسیاری از آزمون های پروازی کنکورد به وسیله همین دو فروند هواپیمای آزمایشی انجام گرفت.
کنکورد در مقام تنها هواپیمای عملیاتی مافوق صوت مسافربری جهان با اتکا به بال های دلتاشکل خود پرواز می کرد و دماغه یی تیز و متحرک داشت. این دماغه در زمان پرواز با سرعت مافوق صوت، کاملاً در راستای بدنه قرار می گرفت و هنگام فرود و برخاستن برای تامین دید کافی مورد نیاز خلبان به سمت پایین تغییر وضعیت می داد. کنکورد با دهانه بال 27 متری، طول 62 متری و ارتفاع تقریباً 13 متری، هواپیمای نسبتاً بزرگی به حساب می آمد که در وضعیت عادی 128 مسافر و در چیدمان متراکم صندلی ها 144 نفر را همراه با دو خلبان، یک مهندس پرواز و 3 مهماندار در خود جای می داد. ضمن اینکه مساحت بال آن هم معادل 359 مترمربع بود.
سریع ترین هواپیمای مسافربری جهان با وزن بدون سوخت 92 هزار و 80 کیلوگرم می توانست نزدیک به 14 تن بار را با خود حمل کند و ظرفیت مخازن سوخت آن که در داخل بال های کنکورد بود، به 120 هزار لیتر می رسید. کنکورد از 4 موتور توربوجت که محصول مشترک امریکا و فرانسه بود، نیرو می گرفت.
رانش هر یک از این موتورها وقتی کنکورد با سرعت دو برابر صوت حرکت می کرد، به 45 کیلو نیوتن می رسید. هر چند تولید و استفاده از هواپیمای کنکورد سرانجام متوقف شد ولی تفکر هواپیماهای مافوق صوت هرگز متوقف نشد. به طوری که در سال جاری میلادی، کشور ژاپن موفق به آزمایش اولین هواپیمای مسافربری مافوق صوت خود شد که نه تنها سرعت بیشتری نسبت به هواپیمای کنکورد دارد )سرعت آن 5/1 برابر سرعت کنکورد است( بلکه هیچ کدام از مشکلات مربوط به تجهیز و نگهداری آن را نیز ندارد. کارشناسان ژاپنی بیش از 10 سال بر روی این هواپیمای مافوق صوت وقت صرف کرده اند.
این هواپیمای ژاپنی در اطراف شهر آدلاید استرالیا با موفقیت آزمایش شده و قرار است تا سال 2015 وارد ناوگان هوایی ژاپن شود و بدون تردید مورد استقبال زیادی قرار خواهد گرفت و البته به سایر خطوط هوایی جهان هم فروخته خواهد شد.
این پرنده تیزپرواز ژاپنی برگ جدیدی از فناوری صنعت هواپیماسازی را در جهان رقم خواهد زد.
کنکورد در ایران
در اواخر دهه ۵۰ خورشیدی شرکت هما قراردادی را برای خرید ۳ فروند کنکورد امضا کرد که یکی از آنها بعنوان نمونه در فرودگاه کیش نشست. ولی بعد از انقلاب اسلامی این قرار دادها لغو شد.
هواپیمای کنکورد با برد 6880 کیلومتری خود برای مسفارت های طولانی مانند آمریکا تا ژاپن یا چین مناسب نیست در حالی که از نظر سرفه جویی در وقت می توانست برای این مسیرها خیلی طرفدار داشته داشته باشد زیرا اینها معمولا پروازی 11 تا 13 ساعته هستند که کنکورد می توانست در 5 ساعت این مسیر ها را طی نماید. از سوی دیگر شکستن سرعت صوت بر روی خشکی تجربه جالبی برای آنها که در اطاف فرودگاه زندگی می کنند نیست و به این دلایل و یا شاید حسادت
کمپانی بوئینگ آمریکا که هواپیمای مشابه ای را نساخته بود کنکورد این روزها بیشتر در مسیر نیویورک لندن یا پاریس و برای عبور از عرض اقیانوس اطلس استفاده می شود و مصرف چندان دیگری ندارد.مصرف بنزین آن از پیکان های قدیمی ایران بیشتر بوده و بابت مسافرت دوسره این جناب مقدار 2000 لیتر بنزین JP_4 برای هر مسافر به هدر رفت بنابراین کنکورد محبوب طرفداران محیط زیست نیست. طراحی بدنه این هواپیما توسط فرانسه انجام شده و موتور آن به عهده کمپانی رولزرویس
انگلیس بود. هر موتور 38 هزار پاوند کشش با پس سوز تولید می نماید و این هواپیما دارای چهار موتور است.در حالی که ترکیدن لاستیک در بسیاری از هواپیماها قابل کنترل است در این هواپیما که با سرعت بیشتری از روی زمین بلند می شود این مساله می تواند خطرناک باشد به خصوص این که باعث سقوط هواپیمای کنکورد ارفرانس دقایقی پس از شروع پرواز شد.لاستیک هواپیمای کنکورد ارفرانس که حامل توریست های آلمانی برای یک پرواز چارتر بود پس از برخورد با تکه ای که
از یک جمبوجت آمریکایی شرکت کنتینانتال مه بر روی باند افتاده بود ترکید و با برخورد قطعات آتش گرفته لاستیک به زیر بال آن را سوراخ کرده و پس از بلند شدن هئاپیما به علت آتش سوزی شدید هواپیما سرنگون شد و تمامی مسافران و خدمه و چها نفر بر روی زمین کشته شدند .پس از لغو پرواز های کنکورد و برسی سانحه معلوم شد که اشکال واقعی از کنکورد نبوده و هواپیمای کنکورد هنوز هواپیمای بسیار قابل اطمینان با سابقه درخشان است. ولی باز هم برای اطمینان
بیشتر در داخل بالها در قسمت تحتانی ورقه های کولارKEVLAR کار گذاشته که در صورت برخورد قطعاتی از هواپیما از پنچر شدن هواپیما جلوگیری می کند. کولار همان ماده ای است که از آن در ماشین های ضد گلوله استفاده می شود. لاستیک های هواپیما نیز مجددا طراحی شد و بالاخره بعد از چند پرواز آزمایشی و استفاده از کارمندان شرکت بریتیش ارویز به عنوان مسافر این هواپیما مجددا در 7 نوامبر 2001 به خدمت مراجعه نمود. برای جلب اطمینان عموم از نظر ایمنی هواپیما یکی از اولین مسافران نخست وزیر انگلیس!!! بود که عازم آمریکا شد.
هواپيماي کنکورد در 7/1 مسافت يک کيلومتر را طي مي کند و حرارت بدنه آن در قسمت دماغه جلو به به 127 درجه سانتيگراد مي رسد و طول هواپيما در حال پرواز بين 15 تا 25 سانتيمتر .اضافه مي شود در حالي که در هواپيماهاي مسافربري عادي مسافراني که طرف پنجره مينشينند احساس اندکي سرما به خاطر سرماي هواي خارج مي نمايند
در هواپيماي کنکورد در حالي که حرارت خارج -60 منفي شصت درجه سانتيگراد مي رسد ولي پنجره و بدنه هواپيما به علت نيروي اصطکاک گرم مي شود و در واقع ميزان گرماي بدنه حد اکثر سرعت هواپيما را تنظيم مي نمايد وگرنه هواپيما قادر به پرواز سريعتر از 2/2 ماخ است ولي در اين سرعت گرماي بدنه به حداکثر ميزاني که براي پرواز ايمني است ميرسد. در
صحبتي که با کمک خلبان کنکورد داشتم مي گفت گاهي که هواي ارتفاع 60 هزار پا بنا به هر دليلي گرمتر از معمول باشد هواپيما ممکن است نتواند سريعتر از 8/1 ماخ پرواز نمايد زيرا گرماي بدنه به حداکثر مي رسد .هواپيماي کنکورد پنج هزار ساعت پرواز آزمايشي قبل از ورود به خدمت در اوايل سال هفتاد انجام داده و بريتيش ارويز به تنهايي 140 هزار ساعت پرواز
بدونه حادثه با کنکورد داشته و بيش از 225 کياومتر سفر کرده است . سريعترين پرواز کنکورد در روز 7 فوريه 1996 از نيويورک به لندن به ثبت رسيد که دو ساعت و 52 دقيقه و 59 ثانيه است.در حالت عادي اين پرواز در سه ساعت و 20 دقيقه انجام مي شود .ارفرانس که پرواز هاي خود را با 7 کنکورد آغاز کرد با اسقاط کرد يک فروند و استفاده از آن براي لوازم يدکي
سقوط هواپيماي ديگرش اکنون داراي 5 فروند کنکورد است . کابين کنکورد داراي قسمت جلويي و عقبي است که توسط چند توالت از يکديگر جدا مي شوند تمام هواپيما يک کلاس محسوب شده و در قسمت جلو 10 رديف چهار نفره و در قسمت عقب 15 رديف چهار نفره وجود دارد و آشپزخانه نيز در انتهاي کابين است دو صفحه بزرگ تلويزيوني در هنگام پرواز است
حرارت ارتفاع و سرعت صوت را نشان مي دهد.اندکي پس از شروع پرواز و هنگامي که سرعت هواپيما از 500 مايل مي گذرد اين نشان دهنده ها به کار افتاده و اطلاعات را بيان مي کند.هواپيماي کنکورد مي تواند زمان پروازي خود را از لندن به نيويورک به حدود سه ساعت تقليل دهد ولي براي رعايت سر و صداي اطراف فرودگاه از پس سوز فقط به مدت 15 ثانيه
استفاده مينمايد و بعد پس سوز را خاموش و پس از گذشتن از شهر و وارد محوطه اقيانوس اطلس شدن دوباره مي تواند از پس سوز استفاده نمايد که معمولا صداي موتور را بيشتر مي کند. پنجره هاي داخل هواپيما بسيار کوچک بوده و بال پيکان مانند کنکورد جلوي ديد مسافران را نمي گيرد. حتي اگر روي پهنترين قسمت بال نشسته باشيد که علت آن عرض بسيار
کم بال است که با يک هواپيماي جمبو جت قابل مقايسه نيست.جالب ترين مسئله اي که براي من در اين سفر روشن شد اين بود که شما در اين هواپيماي سوپر سونيک فرقي را را در سرعت يک ماخ (معادل صوت) احساس نمي کنيد و آن صدايي که در زمين شنيده مي شود در هوا شنيده نمي شود . ديگر اينکه صداي موتورهاي اين هواپيما آن طور که شنيده بودم بد
نبود و بجز در مواقع استفاده از پس سوز در مواقع ديگر صدايش بلندتر از هواپيماهاي ديگر نبود .مسئله ديگر اندازه داخل کابين بود که شبيه يک هواپيماي قديمي 707 فقط داراي دو صندلي در هر رديف است و سقف آن در وسط راهرو حدود 190 سانتيمتر ارتفاع دارد.پذيرايي در اين هواپيما از سالن مخصوص کنکورد آغاز مي شود و در سالن مخصوص کنکورد پايان مي
يابد و پذيرايي از نوع درجه يک نيز بالاتر است.بليط عادي دو سره اين هواپيما از نيويورک به لندن يا پاريس بيش از 10 ده هزار دلار است ولي براي افتتاح مجدد پروازها براي دو هفته قيمت را به 500 هزار دلار تقليل دادند.هواپيماي کنکورد ديگر ساخته نمي شود و تمام ابزار و آلات ساخت آن را اوراق کرده اند و فقط 12 فروند از آنها موجود است.پرواز با کنکورد بسيار آرام
است و فقط شتاب بيشتر آن را در موقع شروع پرواز و ترمز شديد آن در زمان نشستن حس مي کنيد. در پرواز مراجعتي ما از لندن 5 ثانيه بعد از باز کردن گاز خلبان ها متوجه اشکال يک نشانگر شدند و پرواز را بلافاصله قطع کردند و پس از صحبت تلفني با سر تنسين هواپيما دور زدن و مجددا از زمين بلند شديم.
مشخصات هواپيما
ظرفيت : 100 نفر در هواپيماي بريتيش ارويز و 120 نفر در هواپيماي ارفرانس
برد پروازي 6880 کيلومتر
موتور : چهار موتور جت رولزرويس يا SNECMA OLYMPUS با 38000 پوند کشش
سرعت بلند شدن : 400 کيلومتر در ساعت
سرعت نشستن : 300 کيلومتر در ساعت
سرعت کروز : 2150 کيلومتر در ساعت در ارتفاع 181/18 متري( 2 ماخ)
طول هواپيما : 1/63 متر
عرض : 5/25 متر
ارتفاع 3/11 متر
عرض بدنه : 9/2
ظرفيت بنزين : 500/119
مصرف بنزين : 629/ 25 ليتر در ساعت
حداکثر وزن : 185 تن
تعداد چرخ 10
تاريخ هاي مهم مربوط به کنکورد
1956 : شروع تحقيقات پروازهاي سوپرسونيک در اروپا
1962 : فرانسه و انگليس قراردادي براي توليد کنکورد مي بندند
1969 : دوم مارس- اولين پرواز کنکورد از تولوز فرانسه
1969 : اول اکتبر-اولين پرواز سوپرسونيک کنکورد
1974 : هفده - ژوئن اولين پرواز دو سره بر روي اقيانوس اطلس
1976 : بيست و يک ژانويه - شروع پروازهاي بريتيش ارويز و ارفرانس با کنکورد به بحرين و ريودوژانيرو
1986 : هشتم نوامبر اولين پرواز دو دنيا کنکورد در کمتر از 30 ساعت
2000 : شانزدهم اوت - لغو پروازهاي کنکورد
2001 : هفتم نوامبر - شروع مجدد پروازهاي کنکورد
نظرات شما عزیزان:
|
منوی اصلی
تبادل
لینک هوشمند
<-PollName->
آمار
وب سایت:
نویسنده: 
